Mışkin

hem Dostoyevski'nin tüm eserlerine yayılan temel meselesi olan "insan sorununu" en kapsamlı biçimde ortaya koymakta, hem bunu Dostoyevski'nin sürgün sonrası döneminin temel sorunu olan "Tanrı sorunuyla" harmanlamakta ve güncel bakımdan çok tartışmalı bir konu olan "Rus Ruhunu" ya da "Rus İdesini" kendi bakış açısından sergilemektedir. Her ne kadar Karamazov Kardeşler, Dostoyevski'nin en felsefi-politik ve bildirgesel romanı sayılsa da, kanımca bu bakımdan da Budala daha yüksekte durmaktadır. Zira Budala'da bu içerik, daha başarılı biçimde roman kurgusuna içerilmiştir. Belki de Nåzım'ın roman tekniğine yaptığı vurguyu bu bağlamda anlamak gerekir.