Bilinçli aynî planlamanın savunusu neredeyse kırk yıldır zihnimi meşgul etmiş ve düşüncelerim en belirgin şekliyle Towards a New Socialism (Yeni Bir Sosyalizme Doğru) kitabımda ifadelendirilmiştir. Bu kitaba altyapı sağlamak için araştırdığım bazı bilgisayar mühendisliği ve bilgisayar algoritması problemlerini ve bugün çevreci planlama meselesine eğilmek için onlara nasıl geri döndüğümü bu makalede ele alacağım.
David Harvey gibi düşünürlerin salt bir fantezi ya da ütopya gibi gördükleri geleceğin planlı toplumunun nüveleri, günümüz toplumunun içinde, üstelik Walmart ve Amazon gibi dünya tekellerinin planlama deneyimlerinde beliriyor.
Sosyalizm ve Teknoloji dosyasında iki bölüm halinde incelediğimiz tarihsel deneyimler, teknolojinin böyle bir planlama için kullanım olanaklarını gösterdiler; bu yazıda ise bu deneyimleri dersleriyle birlikte tartışmaya açmak istiyoruz.
In his short but comprehensive article, Harvey poses the question “what … was Marx’s distinctive value theory and how does it differ from the labor theory of value?” And he comments on almost all concepts and discussions within Marxism, allocating at least one sentence for each. It is my opinion that there are several theoretical criticisms to be raised against Harvey’s account of the theory of value presented in his intense essay. But first, let’s give a brief presentation of Harvey’s account of the Marxist theory of value.
Harvey’in geniş kapsamlı ancak kısa makalesinde, değer teorisine dair yaptığı açıklamaların, kuramsal olarak eleştirilmesi gereken birçok nokta içerdiği kanısındayız. Harvey’in, Marx’ın değer teorisine ilişkin açıklamasının genel çerçevesini aktarmaya çalışalım.
Dünyayı kavrayışı büyük oranda doğru olan ve bu temelde esasen devrimci bir duruş sergileyen Maoistler de vardır, bugünkü Çin partisiyle birlik içerisinde bulunan Üç Dünya Teorisi revizyonistleri de… Ancak dogmatikçe Mao karşıtı olan bir Marksist-Leninist, “Maoist” terimini her ikisini eşit biçimde kınamak için kullanabilir.
Dönemin çok sayıda belgesinin ve gerçeğinin de gösterdiği üzere, o koşullarda hem Kemalist Türkiye hem de Bolşevik Rusya için, farklı sosyo-ekonomik ve sosyo-politik düzenlere sahip devletler olarak aralarındaki aşılmaz çelişkileri gizlemek ve bunun yerine “kardeşlik ve dostluk” yanılsamasını yaratmak daha faydalı geliyordu. Bu yanılsama, sonradan, ikisi arasında “dostça ve kardeşçe” ilişkiler hikayesinin temelini oluşturdu.
Kerala, koronavirüsün nasıl yenileceğine dair parlak bir örnek olarak ortaya çıktı. Hindistan'da Covid pozitif vakalara sahip ilk eyalet (Ocak ayında), aynı zamanda eğriyi neredeyse düzleştiren ilk Hint eyaleti oldu. Kerala ayrıca tüm Hindistan eyaletleri arasında en yüksek iyileşme oranlarına sahiptir. Bu model o kadar etkili ki Washington Post'tan The Guardian'a kadar çok sayıda küresel gazete eyaletin başarısını kutladı. Bu başlıkları daha ilginç kılan şey, Kerala'nın Komünist bir parti tarafından yönetilmesidir.
Kerala has emerged as a shining example of how to beat the coronavirus. The first state in India to have Covid positive cases (back in January), it also became the first Indian state to nearly flatten the curve. It also has among the highest recovery rates among all Indian states. This model is so evidently effective that global publications from Washington Post to The Guardian have celebrated the success. What makes these headlines more interesting is that Kerala is ruled by a Communist party.
Alp Altınörs’ün "İMKANSIZ SERMAYE - 21. Yüzyılda Kapitalizm, Sosyalizm ve Toplum" kitabını elime alıp yoğun bir iş yükü periyodunda iki gün içinde okuyup bitirdiğimde beni etkileyen en önemli husus kitabın başlığının da zaten işaret ettiği kapsamlı konuları, mütevazı ebatta basılmış 256 sayfalık bir kitapta gerçekten de şematikleşmeye, aşırı basitleştirmeye ve konularda kopukluk yaratan sıçramalara başvurmadan işleyebilmiş olmasıydı.
